"Anadoludan əsintilər" - Nebahat Erkan - ATƏŞ.AZ

GÖRSENE , ANLASANA

Dört mevsim yaşıyorum, seni senden uzakta
İçimdeki acıyı, görsene ! Anlasana !
Gülücüklerin saklı ondört mevsim uzakta
Yer,gök,dört duvar sağır, görsene ! Anlasana !

Odalarda ışıksız, sensizim, divaneyim
Ben perişan kimsesiz, bu karanlık yerdeyim
Adınla çürür tenim, bilinmeyen ser’deyim
Aşk seninle yaşanır, görsene ! Anlasana !

Buz kesiyor bedenim, dar sokak vurgunuyum
Yaşarım ayazları, yokluğun solgunuyum
Sana çıkmayan yolun, yokuşun yorgunuyum
Kayboldun içimde ah ! Görsene ! Anlasana !

Bak ! Soğuyor sensizlik, tir tir titriyor bu aşk
Gözü kör aldanışmış, çekmecede kilitli meşk
Vazgeçtim gözlerinden, kalmadı zerrece şevk
Bu muydu istediğin ! Görsene ! Anlasana !

Cemre düşmüş yağmurlar gibi geçersin gözden
Çarpıyorsa yüreğin, hâlâ anlarsın sözden
Gerçekten istiyorsan, ancak seversin özden
Senden başka kimsem yok ! Görsene ! Anlasana !

ISSIZ BAKIŞLARIMDA

Sabahlar seriyorum:
Şafak yorgunu gönlüme.
Küle düşürdüğüm türkülerin,
Cızırtılı içlenişleriyle.
Tütün ekiyorum,
Geceler boyu
Yıldız tarlalarında…
Gürültülü,
Göğün bana bakan yüzü.
Beklemekten yorgun,
Yalnızlık iniltileriyle.
Karanlığa tedirginliğimi anlattım!
Sessizliğimde kırıldı,
Boğazıma ilmek atan
Kardeş hıçkırıklar.
Parçalandıkça avuçlarımla;
Her nefeste ay batışlarını izledim.
Ruhumdaydın,
Damarlarımdaydın ,
Hep vardın!
Gecelerin ıssız bakışlarında…