SƏDƏRƏK – QEYRƏT QALASI (Azər Hacıbəylinin "Vətən daşı" poemasından bir parça)

Dəyisir günbəgün, saatbasaat,
Düşmənə göz dağı, qeyrət qalası –
Sədərək yurdumun alaqapısı,
Bu ad yaddaşlarda belə qalası.
İndi yenilənib hər bir nöqtəsi,
Çətin günlərimiz qalıb arxada,
Bircə dəyişməyib Vətən sevgisi,
Cəsur ürəklər də həmin qaydada.
Qurulur, tikilir yeni binalar,
Əkilir ağaclar, salınır yollar,
Dar gündə arxamız – Türk ellərinə
“Ümid korpüsü”ndən açılır qollar.
Sədərək – Vətənin başlandığı yer,
Xeyrin şər üstündə zəfər məkanı,
Vətən daşlarının dilə gəldiyi
Möcüzə diyarı, igidlik kanı.
Bir vaxt döyüşlərin getdiyi yerlər
Təmiz, həm səfalı, həm də abaddır –
Yaşadır Öndərin yüksək adını,
İndi and yerimiz Heydərabaddır!
Dayanıb qayatək yağı önündə
Adı da hifz edir doğma Vətəni,
Kor olur yurduma xor baxan gözlər,
Hüsnü heyran edir onu görəni.
Sədərək elinin böyük yeri var
Doğma Naxçıvanda – Azərbaycanda,
Aləmə sığmayan bir ayrı aləm
Böyük Türk Dünyası – Qoca Turanda.
Bu gün də yaşayır, ürəklərdədir,
Xalqımız unutmur qəhrəmanları.
Həyat çox firavan keçsə də bizə
Hamı xatırlayır keçən anları.
Nikbin yaşamağa vardır haqqımız –
Olsun nəsibimiz nurlu səhərlər!
Qələbə marşını biz yazacağıq,
Hələ qarşıdadır böyük zəfərlər!