Təndir çörəyini kökə elədik,
Torpağını seçdik, bölgə elədik.
Böldük səni tikə-tikə elədik,
Bacın ölsün, anan ölsün, ay vətən!
Səni vurduq, sonra sözlə bələdik,
Körpəlikdən babamıza bələdik.
Göyçə gölün Sevan gölü elədik,
Durnan ölsün, sonan ölsün, ay vətən!
Şeir yazdıq, bəlkə, təzə ev alaq,
Tərif dedik, bircə pillə ucalaq.
Innən belə başımıza əl çalaq,
Əli - ələ çalan ölsün, ay vətən!
Mən bilmirəm, axşam nədi, gün nədi?
Qız-gəlinin əsir - yesir gündədi.
Şuşam getdi, bir balam var, dinmədim,
Mənim kimi balan ölsün, ay vətən!
Al qılıncı, vur düşməni böl iki,
Bu düşmənlər səni elə bölüb ki...
Innən belə şeir vaxtı deyil ki,
Bu şeiri yazan ölsün, ay vətən!
“Vətən sevgisi sərhəddən başlamır, səhəddə bitmir”
“Vətən sevgisi sərhəddən başlamır, sərhəddə bitmir”
Ürəyini məzar etdin; cəsarətinə, hüquqlarına, hisslərinə...
"Səni yalnız gördükləri qədər anlayarlar..."
Ölümcül ölüm Əbülfət İslama da sahib çıxdı