ŞUŞA BUGÜN KAN AĞLIYOR: – Necati Azersoy yazır (Türkiyə)

Gelin kardeşler beraber ağlaşalım
Çekemez insan olan bu yükü paylaşalım
Kahroluyor yürek insanlık yok ki
Zulmün dini, imanı, ırkı olmaz ki…

İçimiz kan ağlıyor, kardeşim ağlıyor
Can damarımdan kan damlıyor
İnsan olan bu katliama sessiz kalmaz
Bu ateş yürekleri dağlıyor..

Medeniyetin kendine gülüyor yüzleri
Oyuluyor çocukların göğe bakan gözleri
Başlar, kollar, gövdeler uzak cisminden
Bebekler alınıp parçalanıyor beşiğinden
Öyle büyük suç ki müslümanlıkları
Şişe takılıp yakılıyor canları..
GARABAĞ, ŞUŞA LAÇIN KELBECER BİZİM..

Bu katliam ,bu zulüm, bu vahşet neyin nesi
Nerde verdi insanlık, nerde en son nefesi
Dünya aldırmaz döner menfaatin kölesi
Dirilsene insanlık yandı, ŞUŞA yandı
Yüreğimiz dağlandı, soluğumuz utandı

Bakmayan göz, tutmayan eller bizim
Zalime susan gem vurulmuş dil bizim
Feryatlara tıkalı sağır kulaklar bizim
Görmemezlikten gelme
Bil ki Şehit olan esir düşen ŞUŞA bizim.

Hesabımız Allah’a, yanılacak kor bizim
Yaşlısından gencine nefes alan can bizim
Yalnız vicdanlar değil gözlerimiz kör bizim
Görmemezlikten gelme
Bil ki GARABAĞ bizim LAÇIN bizim..

Birer birer yanarken çocuk, genç, yaşlı
Ey insanlık yoksa yüreğin taş mı?
Ne yani şimdi bu soykırım mı savaş mı?
Nerede insan hakları, nerede hakkımız bizim?
Görmemezlikten gelme, ŞUŞA BİZİM..

Her yer paramparça ceset dolu
Yakmış zalimler cehennem ateşini
Kesip biçiyor ezip geçiyorlar
Sağır mı oldunuz, kör mü bakar gözünüz
Nasıl görmemezlikten gelirsiniz
Bil ki akan kan, GARABAĞ bizim..

Bir mazlumun canına kıymak neden
Suçsuzdur günahsızdır demeden
Allah gazabını vermez mi tezinden
Çektirme bu zulmü yeter, beter olasın beter..
Bil ki akan kan, bizim ŞUŞA bizim..

Bir hayvan için ayağa kalkan Avrupa
Bu vahşeti nasıl reva görür insana
Nerede insanın en temel yaşama hakkı
Nasıl izah edeceksiniz bu soykırımı?

Üç maymunu oynama dünya..
Dağladılar babamı, boğdular ablamı
Anamın karnında süngüye takıp
Doğmadan öldürdüler kardeşimi..

Vahşi hayvanlar yapmaz
İnsanın insana ettiğini
Kesilen çocukların kanlarında boğulsunlar,
Zulme suskun kalanı zulümle yoğursunlar.
Onca masuma kıyan şeytanın evlatları,
Ettiklerini kat be kat bulsunlar..

Zalimin zulmüne sessiz kalanlar.
Bu dünyanın bir de ötesi yok mu?
Çocuğun kanıyla zevke dalanlar.
Acep Allah’ın size sopası yok mu?

Ben savaş ortasında bir can..
Yaşım çocuk
Duadan başka neye gücüm yeter ki
Görmeye dayanmıyor yüreğim
Annemin babamın parçalanmış bedenini
Belki de öleceğim birazdan
Ey dünya..
Sesimi duyan var mı?
Kıyamet kopuyor GARABAĞ da ŞUŞA da.