KÖR ŞEYTANIN GÖR DEDİĞİ!

KÖR ŞEYTANIN GÖR DEDİĞİ!

Bu Dünya, din adına yapıldığı söylenen ne savaşlar görmüş;
Cennet vaadine inanan gara cahiller oluşturduğu sürüler saldırarak. bölmüşler çocukların derin, serin sabah uykularını.
İçinde can, damarında kan taşıyan insanların;
Kanı kan, canı candan sayılmamış; içinde can, kan taşıyan insan tarafından.

Bu yanlış diyenin, emperyalist beyinlerde hala geçerli olan engizisyon. afaroz mantığı çıkmış karşısına; "sıkıysa yanlışa yanlış de" diyebiliyorsan!

Cennete asla giremeyecek kalp, vicdan taşıyan insanlarca cennet satılmış gara cahillere.

Ama bazıları dinlememiş, cenneti satan kiliseye de; alan cahillerin de karşısına;
Bundan 1500 yıl önce; cennetin satılamayacağı söyleyen bir adam çıkmış.
Martin Luther;
Menfaat gruplarının oyuncağı olan mahkeme tarafından dava açılıp, duruşma hazırlanıp yargıçların karşısına çıkarılmış, mahkeme de kuruluvermiş hemencecik;

Duruşma sırasında Martin yargıçlara; “Milleti cehennemle korkutup, cenneti para karşılığı satıyorsunuz. Sıkıysa cehennemi satsanız ya?” deyiverince, yargıçların beynindeki ezberi bozuvermiş.
Yargıçlardan biri Luther'e sormuş; “Cehennemi kim alır ki?” Martin Luther “ben alıyorum, neyse parasını veriyorum” diyerek cevap vermiş.
Toplantı yapıp bir teklifi tartan yargıçlar, "ne yapacaksa yapsın ateşten cehennemi" diyerek Martin’e bedava vermişler.

Duruşma sonunda, ne oldu, ne olacak diye mahkeme kapısının önünde merakla bekleyen binlerce kişiye seslenmiş;
“Cehennemi satın aldım, benimdir. Bundan sonra oraya kimseyi almayacağım, korkmayın, der..

Cehennem korkusu kaybolan halk, böylece kilise baskısından kurtulmuş.

Rivayet böyle de, acaba kurtulmuş mu?
Günümüzdeki gelişmelerle siz tartıp, kurtulup kurtulmadığının sonucuna siz ulaşın!

Zaman Ortaçağ, Avrupa'da Skolastik düşüncenin egemen olduğu zamanlar;

Zaman Dünya'nın düz ve özellikle de deprem konusunda, Dünya ile öküzün boynuzları arasında çok yakın ilişki olduğunun inanıldığı zamanlar:

Georges Politzer, "Felsefenin temel ilkeleri" adlı kitabında,
Avrupa'da bir cadı modası olduğundan, menfaat sahibi kilise, menfaatlerine uymayan kişileri, uyduruk bir dava ile, "ruhunu Şeytan'a satmıştır cadı olmuştur, artık cadıdır diyerek, uyduruktan bir dava sonucu, milletin ortasında cayır cayır yakılan on binlerden bahseder.

Georges Politzer, "Felsefenin temel ilkeleri" adlı kitabında, diğer Avrupa ülkeleri bir tarafa sadece Almanya'da bu şekilde yakılarak infaz edilen yüz binden fazla insandan bahseder.
Hatta hatta, bu infazlara imzasıyla onay veren kişi vicdana gelip; " Bu yaktıklarımızın bazıları cadı olmayabilir" diyecek olur; "vay ruhunu Şeytan'a satarak sen de cadı oldun" denilerek uydurma bir mahkeme sonrası o da yanan odunların üstünde yerini alır.

Cadı!
Benim kız öğrencilerimi severken kullandığım kelime; ama tarihteki gerçek anlamı, muhabbet açmak için hiç benim söylediğim kadar masumane, muzipçe değil.

Cadı, Şeytan'ın türevi, Şeytan'la bağ kurmuş, Şeytan'a yardım eden, Şeytanlaşmış insan anlamında da; peki Şeytan kim!
Dini boyutuna çok girmeden; insani savunma mekanizması açısından baktığımız zaman;
Seytan;
Allah tarafından,, insana secde etmesi emredilecek kadar insandan zayıf olmasına rağmen;

Kendi Şeytani duygularımızla yapmış olduğumuz büyük hataları, örtbas etmek, suçu ispatı zor soyut ve teolojik kavrama atarak, suçluluk duygusunu kendi vicdanımızdan atmak amaçlı kullandığımız teolojik soyut bir kavram.

Bakın bir de bu hikayeyi dinleyin;
Gelin, yeni doğum yapmış ineği sağmak için ahıra girmiş. Önce buzağıyı emzirtip, sonra ineğin kenarına bağlamış. Kenarda bekleyen Şeytan, fırlamalık parayla mı, buzağının ipini hafiften gevşetivermiş.

Karnı tam doymayan buzağı annesinin yanına doğru yaklaşıp annesini tekrar emmek isteyince, rahatça ineği sağamayan gelin, ileriye gitsin diye buzağının kafasını hafiften ittirmiş.
Bunu gören inek, "vay sen benim yavruma nasıl vurursun" diyerek, vuracağı darbeye güç toplamak için kafasını geri doğru çevirip sertçe gelini tosmuş.
Darbeyi yiyen gelin gelin bir tarafa, süt sağdığı kova bir tarafa giderken ahırın içinde de baya baya ses çıkmış.

Sesi duyan kayınbaba apar topar ahıra koşmuş, bir bakmış gelini kanlar içinde yerde aydın baygın yatıyor; hemen eve gidip tüfeği almış, bunu yapanın inek olduğunu anladığından, ineğe nişan alıp ateş ederek cezayı oracıkta kesmiş.

Silah sesini duyan oĝlan, ahırda çatışma var diyerek, evden silahını alıp doğru ahıra koşmuş; ahıra gelip seri ve dehşet içinde etrafa göz gezdirmiş; karısı, inek, kanlar içinde yerde yatıyor. Babasının elinde namlusunda hala duman tüten tüfek!
Olayı ve olayın faslını ve esas gerçeği hemencecik anladığından, babasına bile sorma gereği duymadan;

"Vay benim karımı, ineğimi, nasıl vurursun" diyerek, babasına nişan alıp babasını vurup öldürmüş, sonra da babasını öldürmenin vicdan azabıyla tabancayı kafasına dayayıp ateş edip kendini öldürmüş.

Olan biteni izleyen Şeytan, yaşanan son olaydan sonra;
"Aha bunu da benden bilirler" diyerek kendi kendine söylenmiş.

İneğin, buzağının, Şeytan'ın da kabahat olabilir de;
Esas kabahatli kim?
Olayları, asıl gerçeği anlamaya çalışan, idrak ve konuşma kabiliyeti olan, "ne oldu, ne oluyor" diye sormayan soramayan, düşenemeyen insanların hiç mi kabahati yok!

İnsan, Seytan'dan üstün varlık ama;
Hem, hiç zarar görmeyen de; cin bile olamadan Şeytanlaşan insanların seytanlığıyla dalga geçip ölmelerine karşı alay konusu olduğu da Şeytan!

Ama, gene de savunma belli;
"Kabahat gelin olmuş ta akşam yanına giren olmamış" atasözünü destekler nitelikte
Bu ölen insanların da kabahatlisi, bu Dünya'da olduğu gibi öbür Dünya'da da Şeytan;
Savunma da belli,
Şeytan ipi gevşetti, ondan oldu!
Peki; bu savunma öbür tarafta geçerli olur mu?
Belki siz bilirsiniz de; onu ben bilemem!

Aklınızın, vicdanınızın, insanlığımızın; olayları, anlama, süzme kabiliyetinizin ipini sağlam ve gergin tutmanız dileğiyle;

Saygı, huzur, saygıyla kalın!