Təhmasib Novruzov: Sionizm, dini baxışlar, arilik iddiası və bəşəriyyətin bu günü (II yazı)

.İndi qayıdaq sionizmin, yəni el arasında deyildiyi kimi, massonçuluğun yaranış dövrünə.Tarixi kitablardan, eləcə də taninmış sionizmşunaslardan öyrəndiyimə görə bu ideoloji (Təkcə ideolojimi?-bu haqda da danışacağıq) cərəyanın yaranması eramızdan əvvəl 3-cü, 2-ci əsrlərə təsadüf edir. Orijinal Tövratda əsaslı dəyişikliklər və əlavələr edərək, ora “Allahın insanları yəhudilərə xatir yaratdığı” haqqında cümlə əlavə ediblər. Bunu əsas götürərək, bu sionist ideologiyanın əsas məqsədi yəhudilərin, dünyanın ari irqi olduğunu ortaya qoymaq, bütün insanların onları allahın ən sevimli xalqı kimi tanımalarına nail olmaqdan ibarət olmuşdur. İki min ildən artıq bir müddətdə dünyada, avroasiya, şimali amerika və afrika materiklərində bu ideologiyanın qələbə çalması üçün çalışan sionistlər, ilk olaraq allahın tək olduğu həqiqətini məhz Həzrəti Musa vasitəsilə göndərilmiş və sionistlər tərəfindən dəyişikliklərə, əlavələrə məruz qoyulmuş Tövrat əsasında qəbul etdirməklə bütün dünyada səmavi dinin bu əsasda yayılmasına nail olmağa çalışmışlar. Lakin ulu tanrının Həzrəti İsanı və Həzrəti Məhəmmədi(S.S.) rəsulu olaraq seçməsi və onların yeni dinləri elan etmələri sionistlərin ari irq iddialarına mane ola bilərdi.Odur ki, baş verəcəkləri əvvəlcədən hesablayan sionizm liderləri, hər iki dinin də yəhudilərlə birbaşa bağlılığını ortaya qoymaq məqsədilə önləyici addımlar atmalı olmuşlar. Bunu necə etmələrini ancaq sionist liderlər bilir və onların sirri hələ də dünya üçün qaranlıq olduğundan bu haqda nəsə demək mümkün deyil. Açıq-aşkar məlum olan odur ki, həm xristianlıqda, həm də islamda birbaşa yəhudi dəstəyi olduğunu ortaya qoya bildilər.Lakin həm xristianlığın, həm də islamın gözlənildiyindən daha geniş vüsətlə yayılması onları yeni vasitələrə əl atmağa vadar etdi. Bu dinlər daxilində parçalanma salmaq məqsədilə təriqətlərin yaranmasına rəvac xerməyə başladılar. Sonrakı dövrə aid bir sıra təkzib olunmaz faktlar bunu deməyə tam əsas verir. Xüsusi qeyd etməyi lazım bilirəm ki, XVII əsrin sonlarında, XVIII əsrin əvvəllərində, o zaman ən qüdrətli sionist dövlət olan Böyük Britanıyanın Osmanlı imperiyasını içindən dağıtmaq üçün göndərdiyi cəsusun bütün fəaliyyətini əks etdirərək yazdığı “Mister Himferin xatirələri” kitabı sionistlərin hər zaman bu üsuldan geniş istifadə etdiyini sübut edir (Hesab edirəm ki, Azərbaycan cəmiyyəti bu kitab haqqında kifayət qədər məlumatlıdır və ona görə də həmin kitabın məziyyətlərindən yazıb vaxt almağa lüzum görmürəm). Beləliklə, dinlər içərisində yaradılmış təriqətlər vasitəsilə həm müsəlman dünyasını, həm də xristian dünyasını parçalmaq istəklərinə nail oldular. Lakin o zaman dünyanın ən güclü imperiyası olan Osmanlı(Türk) imperiyası istəklərinin reallaşmasına mane olduğundan, onun sıradan çıxarılması iddiası ortaya qoyulmuşdu. Artıq dünya iqtisadiyyatının böyük bir hissəsini ələ keçirən sionistlər, bu imkanlarından istifadə edərək, ötən əsrin əvvəllərində, daxilində kifayət qədər təfriqələr salınmış Osmanlı üzərinə avropa dövlətlərini qaldırmağa nail oldu. Nəticədə avropanın, afrikanın və asiyanın böyük hissəsinə nəzarət edən Osmanlı imperiyası çökdü və baş verənləri doğru-düzgün analiz edən Mustafa Kamal Atatürkün sayəsində Türkiyə öz ərazisini qoruyub saxlaya bildi. Qətiyyən şübhə yoxdur ki, məhz onların yetişdirdiyi rus çarı Böyük Pyotr vasitəsilə Rus İmperiyasının qurulmasında da məqsəd getdikcə güclənməkdə olan islam dininin yayılmasının qarşısını almağa, müsəlman dünyasını zəiflətməyə və bu ölkələrin var-dövlətini də mənimsəmək istəyindən ibarət olmuşdur. Əminliklə demək mümkündür ki, Monqol-Tatar imperiyası və Osmanlı İmperiyası istisna olmaqla, qurulan və güclənən bütün imperiyalar bir başa və ya dolayısı ilə sionist ideoloqlarının məhsulu olmuş, onlar tərəfindən idarə olunmiuş, zamanı gəlincə də onların əli ilə sıradan çıxarılmışdır. Bunu da deməyə çoxsaylı arqumentlər var. Böyük Britaniyadan sonra Amerikanın ucsuz-bucaqsız boş torpaqlarında Amerika Birləşmiş Ştatlarını yaratması, hər iki dövlətin iqtisadi gücündən yararlanaraq dünyanın zəif xalqlarını istismar etməsi, onların yüz trilyonlarla hesablanan var-dövlətini dartıb öz xəzinələrinə doldurması danılmaz faktdır. Ötən əsrin birinci yarısında Adolf Hitleri cənglərinə salmaları, onun əlilə bütün avropanı ələ keçirmək istəkləri də məlum həqiqətdir. A.Hitlerin “Mənim savaşım” kitabını oxuyanlar bunu gözəl bilir. Yalnız sionistlərin ari irq iddiasını oğurlayaraq, bunu almanlara şamil etmək istəyi Hitleri yolundan döndərmiş, istəyinə çatmaq üçün isə yəhudilərə qarşı soyqırım həyata keçirməyə qərar vermişdir. Şovinist millətçiliyin tüğyan etdiyi sionist ideologiyası məhz Hitlerlə onların birbaşa əlaqəsi zamanı ikincinin canına necə hopmuşdusa, ikinci dünya müharibəsi kimi tarixin ən qanlı savaşının baş səbəbkarı olmuşdur. Yalnız Sovet imperiyası ilə birləşməklə faşizmə qalib gələcəyini görən sionizmin liderləri, başda ABŞ və Böyük Britaniya olmaqla sözləri keçən bütün dünya dövlətlərini Hitlerə qarşı savaşa səfərbər edə və növbəti dəfə istəyinə nail ola bildi. Lakin Monqol-Tatar, ardınca Osmanlı imperiyalarını zərərsizləşdirən, Hitlerin Böyük Almaniya İmperiyası və ari irq istəyini beşiyindəcə boğmağa nail olan sionistlərin qarşısında iki güc hələ də qalmaqda idi. Bunun biri avrasiya materikinin təxminən yarısına hökm edən Sovet İmperiyası, ikincisi isə ilbəil iqtisadiyyatını gücləndirən, dünya əhalisinin dörddə birinə malik olan Çin idi. Sovet İmperiyasını dağıtmağa, rusiyanın imkanlarını minimuma endirməyə necə nail olduğu hər birimizin yaddaşındadır. Növbəti maneə olan Çini də zəiflətmək və sıradan çıxarmaq üçün yollar aranır, təhlillər aparılırdı. Bununla paralel olaraq islam dünyasının içindən parçalanması, lazım gələndə silahlı müdaxiləyə əl atılması həmin, anadolu türkləri demiş, “kürəsəl güclər”in “siyasi menyusu”nda hər zaman olub. Təbii ki, nüvə orsenalına malik olan Çinə qarşı(Eynilə Sovet İmperiyasına qarşı olduğu kimi) hərbi müdaxilə ilə məsələni həll etmək, son nəticədə bəşəriyyəti məhvə apara bilərdi. Odur ki, yeni, daha optimal üsula əl atmaq lazım gəlirdi. Son vaxtlar sosial şəbəkələrdə yayılan video-materiallar onu deməyə əsas verir ki, məhz Çinə qarşı “virus müharibəsi” planı tanınmış sionist güclərin müzakirə obyekti olub. Əlbəttə, əldə hər hansı dəqiqləşdirilmiş fakt olmadan bu virusun harda, necə hazırlandığını, məhz sionistlərin Çinə qarşı, yoxsa Çinin qərbə qarşı hazırladığını söyləmək mümkün deyil. Heç bir gizlinləri daimi saxlamayan tarix bunun da necə baş verdiyini zamanında üzə çıxaracaq. Lakin hələ ki, bu haqda konkret hökm vermək, şübhəsiz yanlış olardı. İndilikdə məlum olan yalnız odur ki, kimin bu addımı atmasından asılı olmayaraq virus həm hər iki tərəfin, həm də bəşəriyyətin bəlasına çevrilmişdir. Nə qədər çəkəcəyi, növbəti “dalğa”nın “istismar”a nə vaxt buraxılalacağı da hələ məlum deyil, lakin gözlənilir...
Bu gün dünya iqtisadiyyatının az qala səksən faizinə sahiblik edən sionistlərin ari irq və dünya ağalığı iddiasına, indiki durumun necə nəticələnəcəyindən asılı olmayaraq son qoyulacağını düşünmək sadəlövhlük olardı. Lakin artıq “kürəsəl güc” dediyimiz sionizmin də kifayət qədər zərər çəkdiyi və çəkəcəyi bu qeyri-normal savaş bir sıra gerçəkləri ortaya çıxardı. Əlbəttə, dünyanın bu pandemiyadan sonra nə edəcəyi və ya nə etməli olduğu barədə fikir söyləmək istəyim yoxdu. Əslində belə qlobal oyunlar oynanılan indiki dünyada nə etməyin gərəkli olduğu barədə fikir söyləmək, mənim kimi sadə qələm adamının imkanları daxilində deyil də! Ancaq islam dünyasının, eləcə də türk köklü xalqların qloballaşan dünya ağalığı dönəmində nə etməli olduğu barədə bəzi düşüncələrimi oxucularla bölüşmək istərdim.
Yenidən qayıdıram səmavi dinin, təkallahlılığın yaranması tarixinə. Yuxarıda qeyd elədiyim kimi, Nuh tufanından sonra dünyanın yolunu azdığını görən dünyanı yaradan və idarə edən qüdrət, planetin əşrəfi olaraq yaratdığı insanlığın xilası naminə yer üzünə ilk elçisini göndərməli oldu: İBRAHİM XƏLİLULLAHI! Tarixi araşdırmalar onun, Nuh tufanından sonra yeni formalaşan insanlığın ən qədim sülalərindən olan AZLAR şəcərəsinə mənsubluğunu deməyə tam əsas verir. Belə ki, Həzrəti İbrahim haqqında hər üç səmavi kitabda - həm Tövratda, həm İncildə, həm də Qurani-Kərimdə geniş yazılır. Tövrat və İncildə atasının adı, yuxarıda dediyimiz kimi, “türk” qeyd olunduğu halda, Qurani-kərimdə “Azər” qeyd edilir. Tarixi araşdırmalardan çıxarılan nəticə onu deməyə əsas verir ki, İbrahim Xəlilullah Azər(Yəni igid azlar) şəcərəsinə mənsub olmuş və atasının adı Türk olmuşdur. O da məlumdur ki, bu gün yüzlərlə ayrı-ayrı millətlər məhz Azların xüsusi qolu olmuş Azərlərdən törəmişlər. Dilimizdə asiya kimi səsləndirdiyimiz aziya(yəni azlar yurdu), mənsub olduğumuz xalqın ədının əvvəlki iki hecası, indiki Xəzər dənizi sahillərində öz dövlətini qurmuş və dənizi də həmin adla adlandırmış Xəzərilər, Araz(Əraz) çayı, Azov(Azlar) dənizi və sairə toponimlər, Azər şəcərəsinin gerçəkdən bütün avroasiya materikinə, xüsusən orta asiya bölgəsinə yayıldığından xəbər verir. İbrahim Xəlilullahın da bu şəcərədən olması və Qurani-Kərimdə də qeyd olunması təbiidir. Lakin bu məqamda qəribə anlaşılmazlıq çıxır ortaya. Hələ tanrı elçisi olduğu bilinməmişdən öncə İbrahim Xəlilullahın Azər şəcərəsindən olan Qantura adlı xanımla evləndiyi, ondan üç qızı və altı oğlu dünyaya gəldiyi məlum olur. Hansı səbəbdən müqəddəs kitabların heç birində bu haqda yazılmayıb? Yalnız islam dininə məxsus hədislərdə “Qantura uşaqları” ifadəsinə rast gəlinir ki, burda da Qanturanın və onun uşaqlarının kimliyi haqqında heç bir məlumat verilmir. Professor Firidun Cəlilovun böyük zəhmətlə araşdırdığı və “Azər xalqı” kitabında oxuculara təqdim etdiyi təkzibolunmaz dəlillərdən öyrənirik ki, türklərin, xüsusilə Anadolu və Azərbaycan türklərinin ulu babası kimi bütün dünyanın qəbul etdiyi Oğuz xaqan məhz İbrahim Xəlilullahla Qanturanın yeddinci nəslininin nümayəndəsidir. Bu gün dünyanın ən mötəbər qaynaqlarından olan Skandinav mənbələrində yazılır: “Az adlı türklər Azər ölkəsindən gəlmişdi”. Eləcə də, XIV əsrdə yazıya alınmış Oğuznamədə deyilir: “Azərbaycan adını Oğuz xan verdi və dedi ki, türkcə Azər "yüksək", Bayqan isə "varlı , sayqın bəylərin yurdu" anlamındadır”. Bunu yazan Rəşidəddin milliyyətcə türk deyil, fars olmuşdur. Beləliklə,nəticə: İbrahim Xəlilullah Azların bir qolu olan Azər şəcərəsindən Türk kişinin oğlu olub. Bu gün irili-xırdalı minlərlə millətin ulu babası olan Həzrəti İbrahimi milliləşdirmək hüququ ən çox türklərdə olduğu halda, onu da yəhudiləşdirmək cəhdi, zənnimcə, ən azı tarixi həqiqətlərə birbaşa xain müdaxilədir.
Bütün bu tarixi həqiqətləri ona görə detalları ilə oxucuların diqqətinə çatdırdım ki, əsl həqiqətin harda olduğu barədə məlumatlı və yazımızın davamında toxunacağım məsələlərdə daha anlayışlı olsunlar. Məsələ ondadır ki, İbrahim Xəlilullahdan başlamış Musa peyğəmbərə qədər bütün tanrı elçilərinin yəhudi olduğu iddia olunur. Halbuki, onların hamısı İbrahim Xəlilullahın Saradan olan sonbeşik oğlu İshaqın nəslindəndirlər. İshaq Həzrəti İbrahimin oğludursa, Həzrəti İbrahim Türkün oğludursa, Azər şəcərəsindəndirsə, nədən onun nəslindən olanlar hamısı yəhudi olduqları qeyd edilir? Əslində heç bir millət, o cümlədən biz türklər də Həzrəti İbrahimi və onun nəslindən olanları milliləşdirməyə ixtiyarımız yoxdur. Çünki Xəlilullahın dövründən keçən min illər ərzində Azər şəcərəsindən də, Türk kişinin nəslindən də yüzlərlə yeni etnnoslar yaranmış, formalaşmış və bu gün öz dili olan ayrıca millət kimi dünyada tanınır. Lakin bir xalqın həm İbrahim Xəlilullahı, həm də onun nəslini özəlləşdirmək hüququ varsa, o zaman həmin xalq türklər olmalıdır. Bəs nədən hər zaman dünyaya dövlətçilik ənənələri, mədəniyyətlər bəxş edən, qədim tarixi olan türklərə həm sionistlər, həm də onların tərəfdarları(Fərq etməz, istəyərəkdən, ya məcburi) tarix boyu düşmən münasibət bəsləmişlər və bu gün də bəsləyirlər? Tarixi həqiqətlər deyir ki, əgər yəhudi xalqı Həzrət İbrahimdən sonra formalaşıbsa, Həzrət İbrahim də Azər şəcərəsindən olan Türkdən törəyibsə, o zaman belə çıxmırmı ki, yəhudi xalqı da Azər şəcərəsinin bir qoludur və Türkdən törəyib? Türkdən törəyibsə, Türkün əsas özəyi olan və məhz onun adı ilə tanınan yeganə xalq olan türklər nədən daha yüksək milli dəyərləri ilə ari irq iddiasında olmasın? Bəs türklərin tarixdə nə zamansa belə bir iddiası olubmu? Birmənalı yox deməliyik, çünki kimsə belə bir fakt göstərə bilməz.Bunu yaxşı bilən sionistlər həm dini kitablarda, həm də idarə etdikləri tarix araşdırmaçılığında türk izlərinin itirilməsinə xüsusi diqqət yetirmiş və buna da, əsasən nail olmuşlar. Güman ki, dini hədislərdə türkün “tanrının vuran qolu” adlandırılması, eyni zamanda, türklərdən ehtiyatlı olmağı, onlara toxunmamağı özündə ehtiva edən məqamlar sionistlərin diqqətini çəkməmiş və bu ifadələr müsəlman aləminə yayılmışdır. Bütün bunlar son iki yüz ildə sionist rejimlərin fitvası ilə idarə olunan dünya güclərinin Türkiyəyə və türk xalqlarına hər məqamda düşmən mövqedən yanaşmasının köklərini anlamağa imkan verir.